Het idee was leuk …/ The idea seemed fun …

De basis voor mijn Labyrint quilt is gelegd. Overal moet toch weer een uitdaging inzitten dus deze keer besloot ik om in uiterst gedekte kleuren te werken. Beetje grijzig dus. Ik vind dat zelf al snel saai worden maar dat is puur mijn eigen gevoel. Als ik werk van anderen in dat soort tinten zie vind ik het vaak wel mooi maar als ik zelf iets maak ligt de voorkeur dus duidelijk bij kleurig werk.

Op de ondergrond moest een labyrint komen. Motto van de quilt is ‘de route om ergens te komen is vaak belangrijker dan het uiteindelijke doel’

Van oudsher staat het labyrint symbool voor het leven: steeds als je denkt je doel te bereiken blijkt het leven een andere richting te nemen. Als je op internet gaat zoeken vind je al snel informatie over beroemde labyrinten. Een van de bekendste ligt in de vloer van de kathedraal van Chartres. Zo wie zo zijn veel bekende labyrinten onderdeel van een kerkelijk gebouw. Zo ook degene die ik gekozen heb, het vinger labyrint van de kathedraal van Lucca. Lucca vind ik een van de mooiste steden van Italie en ik heb er al eerder een quilt over gemaakt. Dus dat paste wel mooi bij elkaar.

Bij de start van mijn quilt was de richting in ieder geval ver te zoeken. Ik had op freezer paper het labyrint geprint. Leek me handig om dat als sjabloon te gebruiken. Aangezien een labyrint, in tegenstelling tot een doolhof, een doorlopende weg heeft zou alles in theorie uit één stuk moeten kunnen.

The foundation of my labyrinth quilt is there. I think there should be a challenge in everything so this time I decided to use sober colour shades. A bit grey. I always think that my work would be boring being somewhat grey but that’s just my own odd feeling. When looking at work of others in that kind of shades I like it but I always tend to use colourful fabric myself.

In the background I planned a labyrinth. The device of the quilt is ‘the journey is way more important than the final destination’.

From way back the labyrinth is a symbol for life: every time you think you’ve reached your goal life goes another direction. When searching the internet you can easily find information about famous labyrinths, for instance the one laid in the floor of the cathedral of Chartres. A lot of labyrinths are part religious buildings. As the one I choose, the finger labyrinth of Lucca’s cathedral. To me, Lucca is one of the most beautiful towns in Italy. I made a quilt about the city before so that fits perfectly.

It’s save to say that when I started the quilt direction was far away. I printed the labyrinth on freezer paper. It seemed handy to use that as a template. Since a labyrinth just has one way, as opposed to a maze, in theory it was possible to cut it out in on piece.

Dus, op een geduldige bui gewacht en alle lijnen uitgesneden met het idee dat als ik het voorzichtig optilde en vervolgens vaststreek ik makkelijk alle ‘ zwarte muurtjes’ uit de sjabloon kon verwijderen. Dat liep dus net even anders. Ik bleef met mijn mouw in de sjabloon hangen, en toen ik opstond kwam de helft van de stukjes papier lekker mee omhoog. Dat resulteerde in een enorme puinhoop. Ook scheurden er hier en daar stukjes af.

Inmiddels was ik in een bijzonder ongeduldige bui en koste het me nog een uur om met behulp van het strijkijzer alles weer in elkaar te frunniken. Het zat natuurlijk niet zo netjes als ik gewild had, maar ach, een kniesoor die er op let. Ik kon de moed niet opbrengen het nog een keer te doen. Mijn eerste doel is in ieder geval na een hele hoop omwegen bereikt, het labyrint staat op mijn stofje.

So, I waited for a patient mood and cut all the lines. The idea was to lift it as whole and iron it down on my background fabric. After that I could easily lift all the ‘black walls’ out. It went different. My sleeve stuck to the template and while going up half of the paper went up as well.

Result was an immense mess. A lot of paper was torn of. Meanwhile I was in a particular impatience mood! I took me an hour to put it all back together again. Not as need and tidy as I wanted, but that’s a mere detail. I couldn’t find the courage to do it all over again. The first step is taken with a long way round, now the labyrinth is on the fabric.

 



Labyrinth

De laatste weken niet veel gedaan. Op een of andere manier komt er niets uit mijn handen. Terwijl er ideeën genoeg in mijn hoofd zitten.
Aan de gang gegaan met het thema Labyrint. Eerst met de procion krijtjes een achtergrond gemaakt op een witte lap. De helft van de lap daarna in een bruin zwart verfbadje. Prachtige stofjes geworden. De basis is er nu in ieder geval. Ik heb mezelf de uitdaging gesteld een flink deel van de lichte stof te gebruiken, zou ik normaal namelijk nooit doen.

Done not much the last few weeks. In some way or another nothing comes out of my hands. Ideas enough in my head, that’s not the problem.
I’ve done something with the theme Labyrinth. First I made a background on white fabric using my procion crayons. I dyed half of the fabric over with brown black dye. The fabric both look beautiful. So now I have got a starting point. I gave myself the challenge to use a considerable part of the lighter fabric, normally I would never do that.

Finished some time ago ...

Al een tijdje heb ik de quilt Vriendschap af maar de afspraak met Emmy en Willy liep steeds in de soep. Aangezien Willy de opdracht gegeven had moesten de dames hem toch echt eerst zien. Is inmiddels gebeurd dus nu mogen jullie het resultaat ook zien. Ik het thema Vriendschap geografisch uitgewerkt.

De quilt stelt een landschap van bovenaf voor. In de achtergrond allerlei groen bruine blokjes, velden in verschillende landschappen van bovenaf. De ronde vormen stellen dorpen voor. Het bruine patroon vormt de plattegrond van de snelwegen die ik over moet om bij Emmy en Willy te komen. Bovenaan in het groen het stratenpatroon van de woonplaats van Emmy. Groen omdat dit de lievelingskleur van Emmy is. Hetzelfde idee met het paarse stratenpatroon, daar woont Willy. Mijn eigen buurtje is blauw geworden. In de plattegrond vormen de woorden ‘Vriendschap geeft ogen aan de afstand en een stem aan de stilte” de route van mij naar Emmy en Willy.

My Friendship quilt was long time finished but we Emmy, Willy and I couldn’t find the time to meet each other. Since Willy gave us the assignment they had to see it before you did. We met last week so you can see the whole quilt now. I worked out the theme geographically.

The background of the quilt is a landscape from above, with fields and woods in all kinds of small blocks. The circles are villages. The brown overall pattern is the map of the highways I have to drive to Willy and Emmy. Above in green the map of Emmy’s village, green is her favourite colour. The same idea for Willy in her colour, purple. My neighbourhood has turned blue. In the street pattern the words “Friendship gives eyes to the distance and a voice to silence” form the route from my house to theirs.

Verder met knippen / Cutting once more



paper version



Toch nog een beetje braaf aan de slag gegaan met de opdrachten. Ik zeg expres ‘een beetje’ want eigenlijk was het de bedoeling de papieren versie eerst eens verder uit te werken, in papier wel te verstaan. Daarna verder uitwerken in textiel. Ik besloot ter plekke dat mijn eerdere uitwerking briljant (die met de grote letter A er in) was en heb deze in textiel uitgewerkt. De lap paper lamination die ik gemaakt had bestond uit twee delen. Een wit stuk en een deel met kleine lettertjes. De kleine lettertjes bewaard om iets met het thema labyrint te gaan doen. Ten slotte is de gebruikte tekst ook een verhaal over het thema labyrint.







in fabric

Detail

So I well-behaved a bit and went on with the homework for the course. I use the words ‘a bit’ on purpose because I was had to develop my best paper version, in paper that was. After that I had to develop another textile version from it. I decided in situ that my earlier example was brilliant already ;) (the one with the large A), so I made something with fabric based on this one. The paper laminated fabric I made consisted of two parts. One with white and one with small text. Since the text is about labyrinth I kept that one for later.

 

Knipkleedjes en twee vliegen in één klap / Cutting paper and kill two birds with one stone

De cursus Quilten Speciaal is weliswaar afgelopen maar onze groep komt nog regelmatig bij elkaar. We hebben gezamenlijk Marijke Schurink gevraagd ons nog een tijdje te begeleiden. Zij is kunstenaar en maakt allerlei vormen sieraden in een grote verscheidenheid aan materialen (o.a. badschuim, vlees). Het leuke aan Marijke is dat ze heel goed in staat is aan te geven waarom iets wel of niet klopt of mooi is. Dat is namelijk het punt dat de meesten van onze groep het lastigst vinden. We weten wel dat er iets niet klopt maar niet precies wat dan.

Gedurende de dag geeft Marijke allerlei opdrachten en ook huiswerk voor de volgende keer. Nu waren we op de dag zelf met papier in de weer geweest. Niet bepaald mijn favoriete materiaal. Het idee was om met de letters van je naam en materiaal uit kranten een ontwerp/collage te maken. Ik werd er toch een beetje balorig van, voelde me weer een beetje kleuter. Dat leidde wel tot het ultieme klusje dat je mij als kleuter kon laten doen, kleedjes knippen. Stapels had ik er vroeger van. Natuurlijk uiteindelijk toch braaf meegedaan. Dat leidde onder andere tot deze composities. Als voorbereiding op de volgende keer is ons gevraagd nog een beetje te spelen compositie en vlakverdeling.

Although our Quilten Speciaal course is done now our group still comes together every now and than. We asked Marijke Schurink to coach us for a while. She is a professional artist and makes all kinds of jewellery of the most divergent materials (f.i. bath foam, meat). The good thing is that she is very capable in letting us know why something isn’t nice or right. For most of us that’s the main problem: we do know that something is not right but don’t always know what exactly.
During the day Marijke gives all kinds of assignments and some homework for the next time as well. The last time we where making compositions with the letters of our name and some material from newspapers and magazines. As I don’t like paper as a material to work with it made me a bit recalcitrant, it felt like kindergarten. Which lead to the ultimate thing the teacher could ask me: cut paper lace doilies. I made hundreds of them. Of course I behaved and did what was asked. These compositions where the result. As preparation for next time we where asked to play a little with composition and division.

Ondertussen moet ik ook al de hele tijd beginnen aan de opdracht die Emmy bedacht heeft voor Willy, Tineke en mij. Labyrint. Het leek me een leuk idee om deze twee dingen te combineren. En dan niet in papier!

Eerst op zoek gegaan naar kantachtige structuren, zonder meteen naar standaard kant te grijpen. Met de paper lamination techniek aan de slag gegaan.

In the mean time I had to make a start with the assignment Emmy gave Willy, Tineke and me. Labyrinth. It seemed a nice idea to combine both. And not to use paper!

So first I had to find some lacy structures without grabbing for fabric lace. I made some lacy structure with paper lamination.

Verder de heat tool gebruikt om een of ander synthetisch stofje van gaten te voorzien. Jammer dat ik niet meer weet waar dat synthetische spulletje vandaan komt want ik vind de structuur echt prachtig.

I also used the heat tool to make nice holes in a synthetic fabric. It’s a pity I don’t know where it came from because the structure is really beautiful.

New arrivals

Er komt de laatste dagen echt helemaal niets uit mijn handen. Dat komt omdat er beneden in de kamer de hele dag een live voorstelling is van twee nieuwe huisbewoners.

Ze zijn 8 weken oud en te schattig voor woorden. Ze hebben het druk met niks en vallen op de gekste plekken in slaap. Omdat ze nog zo klein zijn komen ze op plekken waar ik niet snel kom. Zo liep het rode monster te slepen met dit kleine werkje. Geen idee waar ze het vandaan had.

The last few days I don't get anything done’. That’s because we have an ongoing live show downstairs in the living room. Meet the new residents. They are 8 weeks old now and to cute for words. They are busy with anything or nothing at all and they fall asleep in odd places. Because they are so small they fit in places I can’t reach. The red monster dragged this small piece of work behind. No idea where he found it.

Patchwork maar dan anders / Different kind of patchwork

Morgen is onze dochter jarig, ze wordt 13 jaar. Ondanks het feit dat ze in een rolstoel zit en niet kan praten is het een erg ijdel meisje. Gek op mooie kleren en ze weet precies wat ze wel en vooral wat ze niet aan wil. Ik heb twee patchwork rokjes voor haar gemaakt. Eentje genaaid van allerlei restjes wollen stoffen (Dank Petra en Willy!) en eentje gebreid van restjes gekleurde sokkenwol. Het principe van allebei was hetzelfde: gewoon maar beginnen en kijken wat het wordt. Op het genaaide rokje met de naaimachine bloemen geborduurd maar die vallen een klein beetje weg in de achtergrond. Bij het gebreide rokje ben ik begonnen met een rand van losse gebreide vlieger vormpjes. Daaraan vast randen gebreid. Nu maar hopen dat ze het mooi vindt want anders blijven ze in de kast liggen.

Tomorrow our daughter is having her 13th birthday. Despite the fact that she is in a wheelchair and can’t talk it’s a pretty vain girl. She loves beautiful clothes and she knows exactly what to wear and above all, what not to wear. I made her to patchwork skirts. One sewn of a lot of wool fabric leftovers. The other one is knitted of leftovers from coloured sock wool. The idea of both was the same, just start and look where it ends. On the sewn one I machine embroidered flowers but they seem to disappear in the background. The knitted one I started with a couple of knitted kite shapes. I connected them and knitted a border on both sides. I hope she likes them otherwise they will stay in the closet for ever.

Nogmaals klaproos / Poppy again

 De tweede klaproos quilt weer opgepakt. Het doorstikken is aardig klaar. Misschien de klaproos bloembladeren nog een beetje aanzetten met metallic garen. De stengels van de klaprozen zijn leidraad geweest bij het quilten. Daar waar de klaproos een duidelijke stengel had heb ik de stengels tot in de stof eronder doorgestikt en de stelen met verf ingekleurd. Dat vind ik zelf wel geslaagd. De rest van het doorstikwerk is ook in ‘stengelvorm’.

I resumed my second poppy quilt. The quilting is almost ready. Maybe I will accentuate the poppy petals a bit with metallic thread. The stems where leading in the quilting. Where the flower had a clear stem I sewed the stem right through in the next piece of fabric. I painted the stems with metallic paint. I like that part. The rest of the quilting is done in stem shapes as well.

Herfst / Autumn

De laatste weken niet echt veel uitgespookt. Vorige week was het schoolvakantie. We waren met het hele gezin mee op schaatskamp met onze oudste zoon. Het weer leek roet in het eten te gaan gooien maar achteraf viel dat gelukkig mee. Lekker door het bos gestampt.

Last couple of weeks I didn’t do much. Last week school holidays. We went on speed skating camp with our eldest son’s club. The weather seemed to put a spoke in someone's

Wheels but we where lucky. I took some nice walks.



Tas / Bag



Voorkant tas / front of the bag

Inmiddels is mijn klaprozen tas ook klaar. Ik ben er wel tevreden over. Komt denk ik ook omdat hij zo lekker rood is. Dat is bij mij al gauw goed.  

In the mean time my poppy bag is finished. I like it. It’s the colour that does it for me. Red is always an easy option for me.

Extended version

Er zitten twee ringen aan om de riem aan vast te maken. In de extended version ziet de voorkant er zo uit. 



There are two rings on to connect the belt. In the extended version the front looks like this.



Ik heb flink met de naaimachine over de klaproos heen gesjeesd. Aan de rechterkant een poging om tekst uit de vrije hand met de naaimachine te maken. Ik kwam er achter dat die beweging toch niet zo eenvoudig is als gewoon schrijven.  

I heavily stitched the poppy with the sewing machine. On the right an attempt to sew text freehand with the sewing machine. I discovered that this is not as easy as normal writing.








Extended back



Aan de achterkant een handig vakje.



A handy pocket on the back.



Embroidered poppies



Op wat in de normale stand de klep is heb ik met de naaimachine klaprozen in kruisssteek gemaakt. Niet helemaal perfect gegaan maar de stijl past goed bij de rest van de tas. Nu nog een leuke beurs om de tas vol te kiepen, want dat was tenslotte ooit het doel, een vergrootbare tas maken voor op beurzen

On which is the flap of the bag in the normal positions I machine embroidered cross stitches. Not really perfect but the style matches the rest of the bag. Now all I need is a nice show to fill the bag, because that is what is was meant to be, an expandable bag for shopping.









Testing

Afgelopen woensdag de procion krijtjes uitgeprobeerd. Ik had voor Willy en mij een setje kleurtjes gemaakt. De primaire felle kleuren, de warme versies, bruin, oranje, groen, paars en zwart. De hoeveelheden pigment een beetje gegokt. Dezelfde gewichtshoeveelheden aangehouden als bij het maken van verdikte verf.

Het resultaat werd verrassend leuk. Als eerste alle kleuren lukraak op een lap gebruikt. Geen idee wat de kleuren zouden doen. Als snel bleek dat wat je heel licht gerubd had na het stomen gigantisch veel kleur kreeg. Voorzichtig mee omgaan dus.

Last Wednesday Willy and I tested the procion crayons. I made a set of colours for both of us. I made the primary cold colours, warm ones, orange, green, brown, purple and black.

I guessed the amount of dye to use. Used the same as I use with thickened dye. The result was surprisingly nice. First I wildly randomly used all of the colours on a piece of fabric. Having no idea what so ever what the result would be. I rapidly discovered that slightly rubbed crayons gave a lot of colour. So, be careful using too much.

Het grappigste effect kwam van het ‘restjes krijtje’. Steeds als ik een ijsblokjes vorm volgegoten had hield ik een minimale hoeveelheid krijtmengsel over. Dat heb ik alsmaar in een restvakje gedaan. Omdat er steeds enige tijd tussen de kleuren zat werd het een gestreept krijtje. De strepen bleken na het wassen nog goed te onderscheiden. Hier zie je de stof voor en na stomen.

The funniest effect came from the ‘left over crayon’. Every time I filled one of the ice cube shapes I’ll be left with a minimum amount of crayon mix. I put it in a spare shape. Because there was some time between two colours they formed layers. The various stripes where good visible in the end. Here you can see the fabric before and after steaming.

De krijtjes deden het geweldig goed. In het begin kwamen er nog wel wat losse korreltjes van de randjes af en die gaven af en toe wat onbedoelde vlekken. Het stomen luisterde nog wel vrij nauw. Bij te kort stomen smolt niet alle was en zat er weinig leven in de stof. Bij te nat stomen liepen de kleuren door. Ook de gemengde kleuren lukte de ene keer beter dan de andere. Soms scheidden de onderliggende kleuren zich. Het beste resultaat hadden we als we alle stof in kranten rolden en stof en kranten met een fijne plantenspuit vochtig maakten.

Aan het uiteindelijke resultaat zag je nog wel af dat het gerubd was maar met als grote voordeel dat de kleur in de stof zit in plaats van er bovenop ligt. Of mijn versie van de krijtjes lijkt op die van Jane Dunnewold? Eigenlijk geen idee maar het resultaat is zo leuk, hiermee ga ik zeker nog verder experimenteren.

The crayons where acting surprisingly well. At first there where some loose grains coming of which resulted in some unintentional spots. The steaming required some precision work. When steaming a too short period the wax didn’t melt enough. The fabric became a bit dull.

When using too much moist the colours run through each other. The mixed colours where giving trouble as well. Sometimes the colours split in the underlying colours. The best result was achieved when the fabric was rolled in newspaper with fabric and newspaper moisten a bit with a fine water spray.

When looking at the final result you can see that it’s made by rubbing but the big advantage is that the colour is in the fabric rather than on the fabric. Whether my version of the crayons is like Jane Dunnewolds? I don’t know, but this result is so nice, I surely will experiment more with this.

 

Krijtjes / Crayons

 Willy en ik hebben tijdens het Festival of Quilts in Birmingham met veel genoegen staan kijken bij de ‘studios’ waar oa Claire Benn en Jane Dunnewold allerlei demonstaties gaven.

Jane Dunnewold was in de weer met procion krijtjes. Ze maakte rubbings met de krijtjes en als je vervolgens de stof stoomde loste de was op en trok de procion in de stof. Er ontstonden prachtige vage figuren. Natuurlijk moest je dan wel je stof even voorweken in zout soda mengsel.

Ze vertelde dat de krijtjes oa gemaakt waren van soja was en dat ze het wasmengsel voor de krijtjes via haar site verkocht. Natuurlijk gaf ze haar geheim niet prijs maar ze vertelde wel dat alleen procion poeder met soja was niet het juiste krijtje gaf.

Onder het mom van ‘kopen kan altijd nog’ geëxperimenteerd met een wasmengsel.

Eens lekker op internet rondgesnuffeld met welke materialen krijtjes gemaakt worden en in een ijsblokjes vorm verschillende kleuren krijt gemaakt.

Woensdag ga ik een dagje uitproberen bij Willy, dan horen en zien jullie meer.

While being at the Festival of Quilts in Birmingham Willy and I had a lot of fun watching at the ‘studios’. Amongst others Claire Benn and Jane Dunnewold where showing all kinds of techniques. Jane Dunnewold was making rubbings using procion crayons. After rubbing you had to steam the fabric for a while and thus the procion dye moved into the fabric. The result showed all kinds of vague patterns. Of course you had to soda soak your fabric first.

She told us that the crayons where made of soy wax and that she sells the wax mixture via here website. Of course she didn’t tell the whole secret just that procion powder with soy wax alone wasn’t the right mixture. Under the pretext of ‘you can always buy it’ I experimented a little with my own soy wax mixture. I sniffed around on the internet to find out how crayons where made and made some in an ice cube form.
Wednesday Willy and I will try how it works, you will hear more than.

Grote lappen / large pieces

Aan het begin van het jaar heb ik een kleedje voor op de bank gemaakt voor mijn schoonzus. Dat viel in de smaak. Het hele gezin propte zich met z’n 3-en onder de deken ’s avonds. Zodra een van hen opstond was het opgestaan plaats vergaan.

Toen ik vorige week aan mijn schoonzus vroeg wat mijn nichtje voor haar verjaardag wilde hebben zei ze ‘ik durf het bijna niet te zeggen maar eigenlijk wil ze haar eigen dekentje’. Met nog een goede week te gaan was dat eigenlijk een beetje kort dag. Toch maar een poging gewaagd. Een foto van mijn nichtje bewerkt en daar een soort filmpje van gemaakt. Aangevuld met grote lappen zodat ik snel een beetje formaat kreeg. Na het quilten het grote turquoise vlak hier en daar van een beetje verf voorzien om de turquoise en rode delen en de foto’s wat meer naar elkaar toe te krijgen. Precies op tijd af.

Earlier this year I made a quilt for my sister in law so she could sit under in on the couch. It was a great success. All three of the family stuffed themselves under it in the evening. As soon as one stood up they lost their seat.

When I asked my sister in law last week what my niece would like to have for her birthday she said ‘I almost won’t dare to ask but actually she would like to have her own quilt’. With only one week to go there was not much time left. But I thought I’d give it a try.
I manipulated a photo of my niece and made a kind of film strip of it. I added some large pieces of fabric to have a large format quickly. After the quilting I painted some in order to match the turquoise and red parts with the photos. All finished on time.

Klaprozen / Poppies

De eerste klaproos quilt is klaar. Gezellig met de hand gequilt. Tijdens de WK voetbal werd er elke dag een detective uitgezonden (ter compensatie van het leed van de niet-voetbalfans). Gelukkig hebben we zo’n DVD recorder. Allemaal opgenomen. Zelfs na het handquilten van deze quilt nog detectives over.
Misschien nog maar eentje met de hand doen.

My first poppy quilt is finished. Did the quilting by hand. During the world cup football there was a detective on TV every day (to compensate the distress of the non-football fans.
Fortunately we own a dvd recorder, so we recorded them all. Even after hand quilting this one I still have detectives left. Maybe I should do another one.

Show

Vrijdag naar de opening van de tentoonstelling van het quiltersgilde in Deventer geweest.
Het eindwerk van onze groep van Quilten Speciaal hing er ook. Al lopend langs onze werken waren we als groep tevreden met wat we gemaakt hebben.

Elkaar allemaal bij het eigen werk op de foto gezet. Van de andere dames mocht ik niet zo chagrijnig kijken als in Birmingham. Patty maakte deze foto van mij.

Friday I went to the opening of the annual exhibit of the Dutch Quilters guild. The result of our course group Quilten Speciaal was there as well. While walking along the work of our group we where pleased with the result.


We made photographs of each other posing with our work. The other ladies told me not to look as miserable as the photo from Birmingham. Patty made this one.

Tas / Bag

Mijn klaproos tas vordert ook aardig. Ik had een foto van een klaproos afgedrukt op evolon maar dat was geen succes. Het materiaal absorbeert ontzettend veel inkt. Je ziet de tankjes, in dit geval de rode, bijna online leeglopen. De kleur bleef echter zeer flets. De print bewerkt met inkt en acrylverf. Daarna prima bruikbaar. Op de foto zie je de voorkant van de tas.

Aan de linkerkant heb ik er met de naaimachine letters overheen gezet. Dat is nog een lastig klusje, schrijven met je naaimachine. Zie mijn eigen handschrift er ook helemaal niet in terug.

My poppy bag is steady growing. I printed a photo of a poppy on evolon but that wasn’t quit a success. The material is extremely absorbent and uses a lot of ink. You can almost see the cartridge, red in this case, run down online. The colour kept being very pale. I treated the print with ink and acrylic paint. After that is was alright. On the picture you see the front side of the bag. Left I sewed words on with the sewing machine. That tricky business, writing with your sewing machine. I can’t see my handwriting in it either.

Next steps

Gisteren tussendoor heel even tijd voor de klaprozen projecten.

Bij de foto quilt vond ik de blauwe rand iets te nadrukkelijk aanwezig. Er moesten witte blokjes overheen. Een sjabloon op maat van de blauwe reepjes gemaakt.

Yesterday I had between times little time left for my poppy projects.


In the photo quilt I thought that the blue stripes where a bit too explicit. So I thought to make white squares upon. I made a template the size of the strips.

In een vlaag van bedachtzaamheid die blokjes eerst getest op de lap van de tas. Ik vond het effect wel ok dus ook maar los gelaten op de fotoquilt. Piew, dat ging ook goed. Je weet het maar nooit met mij, soms heb ik binnen 10 seconden dagen werk verprutst.

In a fit of deliberation I tested them on the fabric for the bag first. The effect was alright so I did the photo quilt as well. With good result. You never know when I take an action like this, I can ruin days work within 10 seconds.



Daarna vond ik de print van de klaproos rechts onder een beetje statisch. Rigoureus het mes erin gezet. De in stukken gesneden klaproos verdeeld. Er moet nog iets meer contrast tussen de print en de rode ondergrond stof komen maar dat komt wel na het quilten.

After that I didn’t like the print of the poppy on the right bottom corner. A bit to static. So I cut it into pieces. I divided the pieces. There should be a bit more contrast between the print and the red background fabric but I will leaf it until after the quilting.

Van het een komt het ander. Nu vond ik de links boven hoek weer zo kaal. Een stuk geverfd vliesofix in stukken gescheurd en erop gestreken. Zo is het wel even klaar. Ik ga nu eerst quilten en kijk daarna wel of er nog iets mee moet gebeuren.

One thing leads to another. Now I thought that the upper left corner was a bit bare. I teared some painted wonder under into pieces and ironed it on. For now it’s alright. I am going to quilt it first and look afterwards whether something should be done.

 

Another project.

Het 3e klaproos project is inmiddels ook in gang gezet. Ik wordt toch zo vrolijk van die bloemen.

De quilt met de foto’s zit een fase verder in elkaar. Ik had allemaal repen gemaakt maar vond het een beetje saai worden. Nog een losse klaproos geprint om eroverheen appliceren. Op zich een aardig plan maar het was het net niet. De foto anders bewerkt en nogmaals afgedrukt. Vind ik wel beter worden. Het rafelige van de bloem past nu mooier bij de rode stukjes stof.

I started the third poppy project as well. The flowers are cheering me up. The photo quilt is one step further. I made strips but the result was a bit boring I thought. I printed a single poppy to sew upon. Nice idea but it was not good enough. I manipulated the photo differently and printed the result. Much better. The frayed character of the flower fits better with the red pieces of fabric.

 Mijn derde klaproos project wordt een tas. Dit idee ontstond toen ik in Birmingham rondliep. Je mocht daar niet met een rugzak naar binnen. Ik wist dat niet en glipte de eerste dag er ongemerkt tussendoor. Wel de hele dag mensen die er opmerkingen over maakten. Ik vond het zelf ook wel lastig want botste tegen iedereen aan. Wat ik dus nodig heb is een handig tasje voor op beursen. Ik weet niet hoe het jullie vergaat op een beurs maar ik kom altijd met meer thuis dan bedacht. De tas moet dus wel te vergroten zijn. Hoe, dat het ik inmiddels ook bedacht maar dat laat ik wel zien als ik zo ver ben.

My third poppy project will be a bag. I formed the idea in while walking on the festival of quilts in Birmingham. Back packs where not allowed. I didn’t know and the first day I sneaked through. But, all day long numerous people where complaining. I found it inconvenient as well because I bumped against a lot of people with it. So, what I need is a handy bag for use at shows. I don’t know what happens to you at shows but I always intend to buy nothing but return with a lot of stuff. What I need is an expandable bag. In the mean time I figured out how. I will show it then.

Vandaag de achtergrond stof bewerkt. Begonnen met een oude stofstaal. Het is een vrij grof geweven linnenachtige stof. Er stond al een patroon van grote witte en zwarte bladeren op.

Nieuwe en bestaande stempels gebruikt. Voor de achtergrond heb ik stempels gemaakt van allerlei restjes foam. In willekeurig reepjes geknipt.

Ik had al eens grote stempels van een klaproos gemaakt. Twee die bij elkaar horen, de lichte en de donkere delen van een klaproos. 3 kleine klaproos setjes erbij gemaakt.Een paar lagen gestempeld. Het eind resultaat vind ik een beetje druk geworden maar ik denk dat als ik de tas delen eruit knip en de rest van mijn ideeën erop loslaat dat het uiteindelijk wel meevalt.

Today I did the background fabric. I started with an old fabric sample. It is a roughly weaved linen like fabric. There already was a pattern of large white and black leaves on it. I used new and existing stamps. For the background I made stamps with all kinds of foam leftovers. I cut them into random strips.

I already made large stamps of a poppy. It’s a set of two who belong together. The lighter and darker parts of a poppy. I made three new ones, small poppies.

I stamped a few layers. The result is a bit to loud, but I think when I cut out the parts of the bag it will do.

Parallel processing

Op de een of andere manier wordt ik nog steeds erg blij van mijn klaproos foto’s. De collage quilt is inmiddels een fase verder. Ik heb er op geverfd en met de naaimachine geborduurd. Nu ben ik hem aan het quilten. Ja, ja, alweer met de hand! Voordeel van met de hand quilten is dat je dat lekker ’s avonds op de bank kan doen met een lekkere detective op de achtergrond op tv. Nadeel is dat er dan boven geen werkje meer ligt. Dus, tijd voor een nieuwe werk, ik ben nog niet klaar met dit thema.

For some reason I still feel happy when I see my poppy photo’s. In the mean time my collage quilt is one step further in development. I painted on it and did some machine embroidery. Now I am quilting. And yes, by hand again!. The advantage is that you can do it in the evening on the couch with a nice detective series on tv. Disadvantage is that there is nothing to do upstairs. So, time to start something new.

Mijn nieuwe printer heb ik nog niet helemaal onder controle. Heb al wel in de gaten dat je foto’s wat meer verzadigd qua kleur moet afdrukken omdat de stof een beetje van de kleur absorbeert. Besloten deze twee zaken te combineren en ga uitproberen wat welke fotobewerking op stof doet. Kan dat wel verwerken in allerlei kleine frutsels maar voor degene die mijn weblog vaker lezen, daar heb ik echt niks mee. Dus lekker aan het rommelen geslagen.

Ik heb een foto van een veld klaprozen in een paar stappen bewerkt. Wat lucht en gras eraf gehaald zodat ik meer een panorama view kreeg. Contrast verhoogt, het photoshop elements filter posterranden erop los gelaten en de kleuren iets meer verzadigd gemaakt. Dit alles met het doel de foto zelf iets somberder te maken en de klaprozen iets feller. Is niet helemaal gelukt dus ik ga later de klaprozen met inkt nog iets feller maken. Een goede gelegenheid om mijn tsukineko inkt weer eens uit een vergeten laatje te halen.

I still haven’t full control of my new printer. I discovered that you have to saturate the colours a bit more because the fabric seems to absorb a bit of the colours. I decided to combine both and experiment something which photo manipulation does what on the fabric. Sure I can make all sorts of small work from that, but when you are a more frequent reader you know, that’s not me. So got to mess around a bit.

First I cropped my photo. I got rid of a bit of air and some grass to have a more panoramic view. I increased the contrast, used the photoshop elements filter posterize and saturated the colours a bit. My aim was to make the photo itself a bit more sombre and the poppies more bright. It didn’t come out as expected so I will brighten up the poppies later with ink. A good opportunity to pull out my tsukineko ink out of a forgotten drawer.

In plaats van de hele foto te gebruiken repen gebruikt. Een paar lapjes erbij gezocht en een beetje gaan experimenteren met de layout. Nu heb ik een heel klein kamertje tot mijn beschikking. Als ik het echt even wil bekijken hang ik alles uit op mijn ‘design wall’. Dit staat niet voor niets tussen haakjes want ‘wall’ is echt een veel te groot woord voor hetgeen ik gebruik. Ik heb ooit een oud rolgordijn gesloopt en het doek vervangen door een lap flanel. Hangt niet helemaal glad maar het grote voordeel is dat je de boel zo weer omhoog trekt. Waarschijnlijk had ik beter het gordijn zelf kunnen laten zitten en het flanel erop moeten plakken, maar ja, toen had ik het al gesloopt.

Als ik de trap op loop kan ik alles dat op mijn wall hangt precies van voldoende afstand zien. Al snel in de gaten dat de eerste indeling totaal niet goed was. De donkere kleur boven was veel te zwaar en er ging te veel aandacht naar de rode banen onder de foto’s. De volgende poging was beter. Nog even een dagje laten hangen. Morgen alle kids weer naar school, dus dan is het mijn dag!

In stead of using the photo whole I decide to use strips. I combined it with a few other fabrics and experimented a bit with the layout. The room I use is very small. When I have to look at things from a distance I hang it on my ‘Design Wall’. This is bracketed deliberately because wall is a to big word for the thing I use. I once dismantled an old roller blind and replaced the cloth by a piece of flannel. It isn’t completely smooth but the advantage is that one can roll it up in a second. Looking back I would say that it should have been better to let the cloth where it was and glue the flannel on it, but than is was demolished already.

When walking up the stairs I can see everything on my ‘wall’ from sufficient distance. So I immediately saw that the first arrangement was not good. The dark colour at the top was to heavy and the red blocks caught to much attention. The next attempt was better. I will let it hang there for another day. Tomorrow finally all three kids are back to school, so it will be my day!