Ben ik de enige die…? Am I the only one who’s …

Ben ik de enige die gek is op verzamelen, vast niet. Ik kan terug komen van een beurs of winkel met spullen in mijn tas waarvan ik denk ‘Wauw, hier kan ik wat mee’. Om het vervolgens op een plank te zetten, er bijna elke dag naar te kijken, en het er heel lang laten staan. Af en toe krijg ik dan de geest en wordt er van alles uitgeprobeerd. Het eerste gevoel blijkt vaak wel te kloppen want er staat slechts zelden een miskoop op de plank.
Zo stond er een pot Extender Base van Trapsuutjies stof te happen (Sorry! Laura). Geheel ten onrechte, dat is leuk spul. Geeft prachtige effecten. Je smeert eerst de extender base in een dunne, dekkende laag op de stof. Daarna een laagje verf eroverheen en daar dan in gaan stempelen. Een half uurtje rommelen leidde tot het volgende resultaat. Wat vooral een mooi effect gaf was de extender base mengen met een beetje metallic verf. Ietsje langer laten drogen voor de volgende laag erop gaat.

Am I the only one who’s font of collecting stuff, I guess not. I can come home from a shop or show with new things in my bag of which I think ‘Wow, I can do marvellous things with this. And yet it’s on a shelf, I look at it almost every day and still it is standing there. Every now and then I have the spirit and I’ll try everything. The first impression of things is most of the time right because I seldom buy things which are useless.
So on my shelf there was Extender Base from Trapsuutjies gathering dust (Sorry! Laura). Wrongfully, that’s nice stuff. You can make beautiful effects with it. You paint your fabric with extender base first. Make a thin but covering layer. After that you paint over it. Extend the top layer with stamps. Half an hour of messing around gave this result. The effect I liked the most was colouring the extender base with some metallic paint first. Let it dry for a while before painting.

Ik maak mijn stempels meestal zelf op basis van acryl glas. Voordeel is dat je dan ziet wat je doet. Opruim-technisch ook handig want de stempels zijn superplat. Wat bij dit werkje wel vervelend was is dat je de stempels lastig van de stof afkrijgt want de stof zit vol met verf dus je stempels plakken er heerlijk op vast. Het ooit gekochte, nooit gebruikte, mobiele handvat van mijn linialen bracht uitkomst. Altijd handig dat spullen verzamelen!

I usually make my own stamps with acrylic glass a base. The advantage is that you can see what you do. In terms of tidying all things it’s nice as well because the stamps are very flat. With this project it was not easy because the stamps tend to stick on the paint. But, once bought, never used, mobile handle of my ruler instantly got a new function. I like collecting things!

Ste Marie aux Mines

Het was even rustig op mijn weblog. Een vervelende stijve nek zorgde ervoor dat ik niet achter de computer en de naaimachine kon zitten. Dan heb je meteen niets meer te vertellen. Gelukkig gaat het nu beter. Afgelopen dagen met Willy en Emmy naar de happening in Ste Marie aux Mines geweest. De hotels in de buurt waren een beetje vol dus we zaten zo’n 25 kilometer verderop in Kaysersberg. Dat was geen straf, het bleek een prachtig middeleeuws plaatsje te zijn met heel veel leuke winkeltjes. De eerste avond eerst naar de prijsuitreiking van de wedstrijd waar mijn quilt hing. Niet in de prijzen gevallen maar wel trots om bij de 35 finalisten te hangen. Nu hij echt hangt mag mijn quilt Buteo buteo (de Latijnse naam voor de Europese buizerd) ook op mijn weblog.
De volgende dag rondgeslenterd in Ste Marie aux Mines. Dit is een stadje vol vergane glorie. De vroegere mijnen en textielindustrie zijn failliet en daarmee is de ziel uit het stadje. Wel veel grote gebouwen die een mooie entourage vormen voor een heleboel verschillende quilt- en textiel gerelateerde tentoonstellingen. En natuurlijk de beurs! We hebben weer een hoop nieuwe ideeën opgedaan en moesten dus de bijbehorende spullen maar vast meenemen.
Helaas niet voldoende tijd om in de omliggende dorpen rond te kijken. In ieder geval voor herhaling vatbaar.

It has been a bit quiet on my weblog. An annoying stiff neck caused that I couldn’t sit behind my computer and sewing machine. So I didn’t have a lot to say. Fortunately it have improved since a few days. The past few days I went to the show in Ste Marie aux Mines. The hotels in the neighbourhood where fully booked so we took one about 25 kilometres away in Kaysersberg. That was no punishment, it was a beautiful medieval town with lots of nice shops. The first evening we went to the price-giving ceremony of the contest I was in. No price for me but I was proud to be among the 35 finalists. Since it is on the show now I can publish my quilt Buteo buteo (the Latin name for the European buzzard) on my weblog as well. So here it is.
Next day we went to Ste Marie. This is a town of faded glory. The former mines and textile industry is closed down and took the soul from the town. They still have a lot of churches and big buildings which make the setting for a lot of different quilt and textile related exhibitions.
And of course the commercial area! We gained a lot of new ideas and inspiration so we just had to buy new stuff in advance.
Not enough time to go to the exhibitions is the surrounding villages. I wouldn't mind repeating the experience next year.

ATT Arnhem

Gisteren naar de opening van de jaarlijkse tentoonstelling van het Quiltersgilde geweest. Deze 25e tentoonstelling werd feestelijk opgeluisterd door Opera della Casa. Ik ben niet zo van de opera maar dit was opera met humor, erg leuk. Het niet leuke was dat het langer duurde dan verwacht waardoor ik het grootste deel van de quilts niet gezien heb. Gelukkig is Arnhem dichtbij en ga ik gewoon nog een keer. Ik heb er twee quilts hangen waarvan ik er 1 mooi vind. Deze dus.

Yesterday I went to the opening of the annual show of the Dutch Quilters guild. Since it was the 25th time the show was organised it was a festive opening, added lustre to by Opera della Casa. I’m not the opera kind of type but this was opera with humour, very nice. The not so nice part was that it lasted longer than expected so I had to leave in a hurry. I didn’t see half of it. Happily Arnhem is nearby, so I will go another time. Two of my quilts are on the show from which I like one. This one.


De quilt heet Herinnering aan Holland is geïnspireerd op de omgeving waar ik woon, rivierenland. Er staat een gelijknamig gedicht van Hendrik Marsman op afgedrukt dat ook echt bij mijn woonomgeving hoort.

Herinnering aan Holland
Denkend aan Holland
zie ik brede rivieren
traag door oneindig
laagland gaan,
ijle populieren
als hoge pluimen
aan den einder staan;
en in geweldige
ruimte verzonken
de boerderijen
verspreid door het land,
boomgroepen, dorpen,
geknotte torens,
kerken en olmen
in een groots verband.
De lucht hangt er laag
en de zon wordt er langzaam
in grijze veelkleurige
dampen gesmoord,
en in alle gewesten
wordt de stem van het water
met zijn eeuwige rampen
gevreesd en gehoord.
H. Marsman

The quilt is called Memory of Holland and is inspired by the environment I live in. Low land crossed by broad rivers. On it there’s a poem by Hendrik Marsman which is about these surroundings.

Memory of Holland
Thinking of Holland
I see wide-flowing rivers
slowly traversing
infinite plains,
inconceivably
rarefied poplars
like lofty plumes
on the skyline in lanes;
and submerged in the vastness
of unbounded spaces
the farmhouses
strewn over the land,
tree clumps, villages,
truncated towers,
churches and elm trees -
all wondrously planned.
the sky hangs low
and slowly the sun by
mists of all colours
is stifled and greyed
and in all the regions
the voice of the water
with its endless disasters
is feared and obeyed.
Translation: © Paul Vincent, 2006