Finished

Gisteren weer een heerlijk creatieve dag gehad met Bep, Emmy en Willy. Grote tas mee met alles dat de afgelopen weken af gekomen is en dan de hele dag kletsen en ideeën uitwisselen. Het uurtje terug naar huis rijden is altijd wel therapeutisch, anders blijf ik thuis ook maar door ratelen. Ook mijn kleine roze quiltje meegenomen. Ik vind hem wel schattig geworden.



A wonderful creative day yesterday, together with Bep, Emmy and Willy. Took a big shopper with me with all the finished work of the last weeks. We chattered all day and exchanged ideas. It’s an hour driving back home, and that’s quit therapeutically because otherwise I keep on chattering at home as well. I also took my small pink quilt with me. I like him, it’s cute.

Book cover

Een week of 2 terug vertelde ik over de uitdaging van Margeeth. Intussen is mijn werkje klaar, maar blijft nog wel even geheim totdat de groep weer bij elkaar komt. Ondertussen is er binnen het groepje een beetje gemor ontstaan vanwege de lastige stofjes. Daar had ik ook wel een probleem mee Ik heb er in een dwarse bui wel voor gezorgd dat ik netjes langs de randje van de opdracht bleef lopen, ik heb dus zo weinig mogelijk van de stofjes gebruikt.
Van alle gedoe kreeg ik echter weer de neiging om precies andersom tegendraads te worden. Ik heb alle restjes die ik nog over had verwerkt in een book cover. En hij is nog leuk geworden ook!

A week or two ago I told you about Margeeth’s challenge. In the meantime I’ve done the job. But it remains a secret until the group has come together. Since the start there’s a little grumbling about the choice of fabrics. I had that problem as well. I digged my heels in and walked along the edges of the task. I solved it by using the absolute minimum of the fabrics.
Because of this I yet tended to reverse my behaviour. I used all the left overs to make a book cover. And I like it!

Verfochtend/Dye morning

Willy, Emmy en ik vonden het een goed idee om elkaar zo nu en dan een uitdaging op creatief gebied te geven. Aan mij de eer om de aftrap te geven. Ik heb gekozen voor het thema ‘ Moeder’. We zijn allemaal moeder en hebben/hadden een moeder. Beide rollen lopen niet altijd even vlekkeloos, gek he, we zijn vast de enige! Er zitten verder geen restricties aan de opdracht, die ene restrictie leek me wel genoeg.
Ik ben zelf moeder van 2 zonen (12 en 13 jaar) en een meervoudig complex gehandicapte dochter van 10. Je voelt hem meteen al komen. Niet die leuke jongens worden het onderwerp maar mijn schattige maar o zo lastige meisje. Wat ik wil maken zit ongeveer in mijn hoofd, de tegenstelling tussen haar zonnige karakter en haar ziekte die met zich mee brengt dat je altijd haar handen en voeten bent.
Om te beginnen eerst maar een ochtendje geverfd. Vooral de borduurgarens zijn heel mooi geworden. Ik zou ze het liefst zo op een strengetje laten zitten. Verder mul, voile en gewone katoen geverfd.

Willy, Emmy and I thought it was a good idea to challenge each other creatively every now and then. My honour to start. I choose the theme ‘Mother’. We all are a mother and have/had a mother. Both parts didn’t always turn out perfect, strange, we are definitely the only ones! There are no further restrictions to the challenge, that only one seemed enough.
I am mother of two sons (12 and 13 years old) and a multiple complex disabled daughter (I don’t’ know whether this is the right translation, what I mean that she has more than one handicap both physically en mentally) of 10 years old. You can feel it coming, the cute boys won’t be the subject of the challenge, the lovely but troublesome daughter will.
I have the global idea already on my mind, the contradiction between her bright nature and her disease which brings along that we always are her hands an feet.
For a start I dyed the whole morning. Especially the embroidery threads are beautiful. I’d rather keep them on a skein. Furthermore I dyed some mull, voile and plain cotton.

Oh, sometimes ...

Er zijn van die weken dat je niet zo handig lijkt. Dit was er geloof ik zo een. Binnen 7 dagen zowel mijn punchmachine als mijn heat tool gemold. Kunstig!
Hoe de heat tool kapot gegaan is weet ik niet. Die deed het vanmiddag ineens niet meer. Van de punchmachine weet ik het helaas wel. Ik zat heerlijk te rommelen in mijn hok. Dat hok is compleet volgebouwd met kasten en tafels. Ik kan er dan precies met mijn bureaustoel tussen zitten en kan overal heerlijk bij. Heerlijk die wieltjes onder zo’n bureaustoel. Totdat het snoer van het voetpedaal van de punchmachine ongemerkt tussen de wielen zat. Na een paar keer draaien ineens een donderend geraas. En ja hoor, de punchmachine van tafel af getrokken. Hij viel natuurlijk net als een boterham met pindakaas precies op de verkeerde kant. Aandrijfstang verbogen en motor kapot. Balen. Natuurlijk had ik net extra veel zin om een enorm eind weg te punchen.

Sometimes it seems that you're not very handy. This week was one of those weeks. Within 7 days I not only ruined my heat tool but my embellisher as well. Clever!
How the heat tool went broke, I don’t know, it just did. Unfortunately I know how de embellisher broke. I was muddling along in my sewing room. The room is entirely stuffed with shelves and tables. I can reach everything easily with my office chair. Lovely those wheels underneath. Until the cord of the pedal of the embellisher managed to get tied up between the wheels. And yes, after a few turns in my room my embellisher crashed down. Like a peanut butter sandwich it fell right on the wrong side. Drive shaft and the engine broke. Of course I was just in the mood for punching.

Opruimen/ Cleaning up

Je kent het vast wel. De probeersels stapelen zich op, en wat moet je er allemaal mee.

Mijn standaard oplossing is dan het maken van kussens, kleine tasjes of boek omslagen. Op zich ook geen gek idee want ik ben van plan in juni op een lokale kunstmarkt te gaan staan met mijn frutsels. En stel je voor dat iemand het koopt, dan kan je maar beter ook wat voorraad hebben. Vandaag maar eens even begonnen aan wat boekomslagen. Ging trouwens nog bijna fout, ik was iets te fanatiek aan het werk met de heating tool en toen vatte er iets vlam. Nu zit er een decoratief gat in.

You probably know it as well. Your experiments are mounting up but you don’t know what to do with them. My default solutions is to make some pillows, little bags or book covers. In my case not a bad idea as well because I intend to sell my work in June on a local arts and crafts market. And just imagine that someone want’s to buy something, than I’ll better make some stock. So today I started to make book covers. It nearly went wrong. I was a bit fanatic with the heating tool and something catch fire. So now there is a decorative hole in one of my objects.

Stamps again

Stempels met diepte stap voor stap
Gisteren en vandaag lekker zitten rommelen met stempels, met onderstaand resultaat. Misschien is deze manier van stempels maken al veel eerder uitgevonden en nooit bij mij aangekomen maar vandaag heb ik het uitgevonden!

Stamps with depth step by step.
I made some stamps yesterday and today, you can see the result underneath. Maybe this way of making stamps was already invented by someone, but it didn’t land in my place. Today I invented this!

1. Nodig:
2 plaatjes acrylglas (uit de bouwmarkt) iets groter dan je afbeelding
1 zwart wit kopie van je afbeelding
2 zwart wit kopieën van je afbeelding in spiegelbeeld
1 stukje foam van dezelfde maat als je acrylglas
Dubbelzijdig tapijtplakband.

1. Requirements:
2 sheets of acrylic glass
1 black and white copy of your picture
2 mirrored black and white copies of your picture
1 piece of foam the size of the acrylic glass
Double sided tapestry tape

2. Plak je foam helemaal af met dubbelzijdig plakband en plak het je afbeelding op het beschermpapier van het tapijtband
Tape de stukjes acrylglas met schilderstape op de spiegelbeelden van de afbeeldingen zodat het niet meer kan verschuiven..

2. cover your foam sheet completely with tape. Glue the normal copy of your picture on the paper backing of the tapestry tape. Tape the pieces of acrylic glass with masking tape on the mirrored copies.

3. Knip de zwarte en witte delen van je afbeelding los. Plak de uitgeknipte zwarte delen op het acrylglas waarbij je de zwarte delen van de onderliggende afbeelding als voorbeeld gebruikt. Plak alle witte delen op het andere stukje acrylglas maar dan op de witte stukken van je afbeelding.

3. cut out the figures. Use the tapestry tape to stick the black parts on one of the acrylic panes and the white parts on the other one. Use the picture as guide.

4. Uiteindelijk ziet het er zo uit. Je kan ervoor kiezen om de achtergrond er ook op te plakken. In mijn voorbeeld heb ik dat niet gedaan.

4. When you are finished it looks like this.


.

5. En zo worden de afdrukken. Als je iets netter plakt dan ik komen de randen mooi tegen elkaar aan te liggen maar ik vind het zo eigenlijk ook wel mooi.

5. And this the result. When you work more neat then I do the edges will be smoother but I like it this way.

A real challenge

Sinds kort maak ik deel uit van een groepje quilters verenigt onder de naam Dutch Bag Ladies (Ja ik weet het, dat klinkt als een zwerver met z’n hele hebben en houden in tasjes. Maar what’s in a name). We komen 4-5 keer per jaar bij elkaar en een van de dames maakt voor iedereen een tasje met dezelfde inhoud aan stofjes, draadjes etc en verzint er een thema bij. Iedereen maakt dan van de inhoud voor de volgende bijeenkomst een quiltje. Deze keer de beurt aan Margeeth, en zij maakt het me moeilijk! Het thema is “ doe de naam van de groep eer aan”. Hier zit het probleem niet in, maar wel in de stofjes. Ik heb ze in het zicht gelegd in de hoop dat er spontaan een idee in mijn hoofd zou schieten bij het zien van de stofjes. Ik kreeg spontaan last van puberale dwarse neigingen. Geeft niet hoor Margeeth, het wordt uiteindelijk vast wel iets leuks (hoop ik).

Recently I joined a group of quilters with the name Dutch Bag Ladies (Yes, I know, it sounds like a vagabond with all his belongings in some plastic bags, but what’s in a name!). We meet 4-5 times a year. One of the ladies puts together a bag with some fabric, fibres etc. and a theme. You have to use what’s in the bag to make a quilt. This time it was Margeeth’s turn, and she is making it difficult for me. The theme is “ Live up to the name of the group”. That’s not my problem but the fabrics are. I put them in sight hoping that there will be a spontaneous idea popping up in my head. But no. I became an intractable character at once!
Doesn’t matter Margeeth, in the end it will turn our right (I hope!).

Windforce 9

Een dagje met Willy en Emmy, altijd supergezellig. We hebben elkaar altijd veel te laten zien en kletsen de hele dag door over alles wat we gemaakt hebben en willen gaan maken. Dit keer aan zee waar Willy vakantie aan het vieren was. Met windkracht 9 over het strand gebanjerd. Af en toe verplicht rennend omdat de wind je bovenlichaam vast een stukje verder neerzette maar onze voeten vergat. Gezandstraald tot in onze kleinste poriën.

Yesterday a day with Willy and Emmy, a very pleasant day. We always have to show each other a lot of work and talk all day about what we made a will be making soon. This time we were near the sea where Willy was having a vacation. We walked on the beach with wind force 9. Every now and then we had to run because the wind took the upper part of our bodies but not our feet. Sandblasted in every pore.